အခ်ိန္ကုိအသုံးခ်တတ္ပါေစ
လူသားတို႕သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ဘ၀အဆင့္အတန္းခ်င္းမတူ။ ပညာအဆင့္အတန္းခ်င္းမတူ၊ အသိုင္းအ၀ုိင္းခ်င္းမတူ။ ၾသဇာအာဏာခ်င္းမတူ။ သို႕တေစ သဘာ၀တရားက လူသားတိုင္းအား တူညီေသာ အခြင့္အေရးတစ္ခု ကိုမူေပးထားပါ၏။ ယင္းအခြင့္အေရးကား၊ လူသားတိုင္း တစ္ေန႕လွ်င္၂၄နာရီဟူေသာအခ်ိန္ကိုညီတူညီမွ်ရရွိပိုင္ဆိုင္ထားျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။တစ္ရက္လ်င္၂၄နာရီထက္ပို၍မည္သူမွ်မပိုင္ဆိုင္၊ေလ်ာ့၍လည္းမပိုင္ဆိုင္။
ဤသို႕ တန္းတူညီမွ်ရရွိထားေသာ အခ်ိန္ အေပၚတြင္ လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး အသံုးျပဳပံုျပဳနည္းခ်င္းမတူညီၾကေပ။ ယင္းသို မတူညီမႈအေပၚ မူတည္ျပီး လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ပညာအဆင့္အတန္း ဓနအဆင့္အတန္း၊ ဂုဏ္ျဒပ္အဆင့္အတန္း ဆူၾကံဳနိမ့္ျမင့္ ကြဲျပားျခားနားသြားျခင္းျဖစ္ပါ၏။
အခ်ိန္ႏွင့္ပ်င္းရိျခင္းေပါင္းလွ်င္ ရလဒ္မွာ သုညျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိန္ႏွင့္ လံု႕လ ဥႆဟေပါင္းစပ္လွ်င္ ရလဒ္မွာ ကိန္းဂဏန္းေတြျဖစ္လာပါသည္။ အခ်ိန္ကိုသံုးသလား၊ျဖဳန္းသလားဟူေသာအခ်က္ကလူတစ္ေယာက္၏ဘ၀အဆင့္အတန္းကို ျပဌာန္းပါ၏။လူတစ္ေယာက္၏တန္ဖိုးကိုသတ္မွတ္ပါ၏။
အခ်ိန္ဟူသည္ သူ႕ခ်ည္းသက္သက္ဆိုလ်င္ အျဖဴထည္မွွ်သာျဖစ္ပါ၏။သူ႕အေပၚအသံုးခ်မႈအေပၚတည္မွီျပီးတန္ဖိုးရွိလာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိန္သည္ လူပ်င္းတို႕လက္ထဲတြင္ မည္သည့္တန္ဖိုးမွ် မရွိ။ သို႕ေသာ္ လံု႕လျဖင့္ ပညာရွာသူတို႕လက္ထဲတြင္ အခ်ိန္သည္ ပညာကို ေပးနိုင္၏။ ဥစၥာရွာသူတို႕လက္ထဲတြင္ ဥစၥာကို ေပးနိုင္၏။ ကုသိုလ္ျပဳသူတို႕၏ လက္ထဲတြင္ ကုသိုလ္ကို ေပးနိုင္၏။ အခ်ိန္ကို စနစ္တက် အသံုးခ်တတ္သူ၏ လက္ထဲတြင္ အခ်ိန္သည္ ပညာလည္းမည္၏။ ဥစၥာလည္းမည္၏။ေက်ာ္ၾကားမႈလည္းမည္၏ကုသိုလ္လည္းမည္၏။
အခ်ိန္ကိုျဖဳန္းတီးေနသူသည္ မိမိအက်ိဳးလည္း မေဆာင္ရြက္နိုင္။ သူတစ္ပါးအက်ိဳးကိုလည္း မေဆာင္ရြက္နိုင္။ ယင္းသို႕ မိမိအက်ိဳး၊ သူတစ္ပါးအက်ိဳးကို မေဆာင္ရြက္နိုင္ရံုမွ်သာမက သူတစ္ပါးအေပၚ အမွီျပဳ၍ ရပ္တည္ ရွင္သန္ေနရေသာေၾကာင့္ မိဘ ေဆြမ်ိဳးမ်ားအတြက္၀န္ထုတ္၀န္ပိုးပင္ျဖစ္ေစ၏။ဆိုရလွ်င္ထိုသူတို႕သည္ေလာကအတြက္လာျခင္းမေကာင္းေသာဧည့္သည္မ်ားျဖစ္ပါ၏။အခ်ိန္ကိုျဖဳန္းေနသူ၌မည္သည့္ပညာမွ်လည္းမရွိ။မည္သည့္ဥစၥာမွ်လည္းမရွိ။မည္သည့္အေက်ာ္အေစာမွ်လည္းမရွိ။ ထိုသူမ်ိဳးအတြက္ လူအဖြဲ႕အစည္းတြင္ေနရာထိုင္ခင္းလည္းမရွိေပ။အခ်ိန္ျဖဳန္သူ၏ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္သည္မလွပတတ္ေပ။
အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိေအာင္ သံုးတတ္လွ်င္ အခ်ိန္တိုင္းမွာ တန္ဖိုးရွိေနေၾကာင္း ေက်းဇူး စမ္းေအးျမိဳင္ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဤသို႕ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ပါ၏။-
အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးရွိေအာင္သံုးတတ္လွ်င္အခ်ိန္တိုင္းမွာတန္ဖိုးရွိေနပါတယ္။
၁။စီးပြားဥစၥာရွာေနသူအတြက္အခ်ိန္သည္စီးပြားဥစၥာျဖစ္ပါတယ္။
၂။ပညာသင္ၾကားေလ့လာေနသူအတြက္အခ်ိန္သည္ပညာျဖစ္ပါတယ္။
၃။တရားရွာမွီးအားထုတ္ေနသူအတြက္အခ်ိန္သည္တရားျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပိုးေဆာင္ရြက္နိုင္လွ်င္သူ႕အက်ိဳး၊ကိုယ္အက်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးလံုးကိုျပီးေစနိုင္ပါတယ္။
ၾသ၀ါဒ အလင္းပြင့္ (၁၁) မင္းနန္ (ေမာ္ကႊ်န္း) အပၸမာဒ မဂၢဇင္း မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
ဤသို႕ တန္းတူညီမွ်ရရွိထားေသာ အခ်ိန္ အေပၚတြင္ လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး အသံုးျပဳပံုျပဳနည္းခ်င္းမတူညီၾကေပ။ ယင္းသို မတူညီမႈအေပၚ မူတည္ျပီး လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ပညာအဆင့္အတန္း ဓနအဆင့္အတန္း၊ ဂုဏ္ျဒပ္အဆင့္အတန္း ဆူၾကံဳနိမ့္ျမင့္ ကြဲျပားျခားနားသြားျခင္းျဖစ္ပါ၏။
အခ်ိန္ႏွင့္ပ်င္းရိျခင္းေပါင္းလွ်င္ ရလဒ္မွာ သုညျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိန္ႏွင့္ လံု႕လ ဥႆဟေပါင္းစပ္လွ်င္ ရလဒ္မွာ ကိန္းဂဏန္းေတြျဖစ္လာပါသည္။ အခ်ိန္ကိုသံုးသလား၊ျဖဳန္းသလားဟူေသာအခ်က္ကလူတစ္ေယာက္၏ဘ၀အဆင့္အတန္းကို ျပဌာန္းပါ၏။လူတစ္ေယာက္၏တန္ဖိုးကိုသတ္မွတ္ပါ၏။
အခ်ိန္ဟူသည္ သူ႕ခ်ည္းသက္သက္ဆိုလ်င္ အျဖဴထည္မွွ်သာျဖစ္ပါ၏။သူ႕အေပၚအသံုးခ်မႈအေပၚတည္မွီျပီးတန္ဖိုးရွိလာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိန္သည္ လူပ်င္းတို႕လက္ထဲတြင္ မည္သည့္တန္ဖိုးမွ် မရွိ။ သို႕ေသာ္ လံု႕လျဖင့္ ပညာရွာသူတို႕လက္ထဲတြင္ အခ်ိန္သည္ ပညာကို ေပးနိုင္၏။ ဥစၥာရွာသူတို႕လက္ထဲတြင္ ဥစၥာကို ေပးနိုင္၏။ ကုသိုလ္ျပဳသူတို႕၏ လက္ထဲတြင္ ကုသိုလ္ကို ေပးနိုင္၏။ အခ်ိန္ကို စနစ္တက် အသံုးခ်တတ္သူ၏ လက္ထဲတြင္ အခ်ိန္သည္ ပညာလည္းမည္၏။ ဥစၥာလည္းမည္၏။ေက်ာ္ၾကားမႈလည္းမည္၏ကုသိုလ္လည္းမည္၏။
အခ်ိန္ကိုျဖဳန္းတီးေနသူသည္ မိမိအက်ိဳးလည္း မေဆာင္ရြက္နိုင္။ သူတစ္ပါးအက်ိဳးကိုလည္း မေဆာင္ရြက္နိုင္။ ယင္းသို႕ မိမိအက်ိဳး၊ သူတစ္ပါးအက်ိဳးကို မေဆာင္ရြက္နိုင္ရံုမွ်သာမက သူတစ္ပါးအေပၚ အမွီျပဳ၍ ရပ္တည္ ရွင္သန္ေနရေသာေၾကာင့္ မိဘ ေဆြမ်ိဳးမ်ားအတြက္၀န္ထုတ္၀န္ပိုးပင္ျဖစ္ေစ၏။ဆိုရလွ်င္ထိုသူတို႕သည္ေလာကအတြက္လာျခင္းမေကာင္းေသာဧည့္သည္မ်ားျဖစ္ပါ၏။အခ်ိန္ကိုျဖဳန္းေနသူ၌မည္သည့္ပညာမွ်လည္းမရွိ။မည္သည့္ဥစၥာမွ်လည္းမရွိ။မည္သည့္အေက်ာ္အေစာမွ်လည္းမရွိ။ ထိုသူမ်ိဳးအတြက္ လူအဖြဲ႕အစည္းတြင္ေနရာထိုင္ခင္းလည္းမရွိေပ။အခ်ိန္ျဖဳန္သူ၏ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္သည္မလွပတတ္ေပ။
အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိေအာင္ သံုးတတ္လွ်င္ အခ်ိန္တိုင္းမွာ တန္ဖိုးရွိေနေၾကာင္း ေက်းဇူး စမ္းေအးျမိဳင္ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဤသို႕ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ပါ၏။-
အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးရွိေအာင္သံုးတတ္လွ်င္အခ်ိန္တိုင္းမွာတန္ဖိုးရွိေနပါတယ္။
၁။စီးပြားဥစၥာရွာေနသူအတြက္အခ်ိန္သည္စီးပြားဥစၥာျဖစ္ပါတယ္။
၂။ပညာသင္ၾကားေလ့လာေနသူအတြက္အခ်ိန္သည္ပညာျဖစ္ပါတယ္။
၃။တရားရွာမွီးအားထုတ္ေနသူအတြက္အခ်ိန္သည္တရားျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ားအက်ိဳးသယ္ပိုးေဆာင္ရြက္နိုင္လွ်င္သူ႕အက်ိဳး၊ကိုယ္အက်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးလံုးကိုျပီးေစနိုင္ပါတယ္။
ၾသ၀ါဒ အလင္းပြင့္ (၁၁) မင္းနန္ (ေမာ္ကႊ်န္း) အပၸမာဒ မဂၢဇင္း မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
No comments:
Post a Comment